Zakażenie bakterią gronkowca złocistego w szpitalu

19 grudnia 2017

Czym jest gronkowiec złocisty?

Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus ureus) jest nazwą powszechnie występującej bakterii występującej w jamie gardłowo – nosowej oraz na skórze ludzi i zwierząt. Dane szacunkowe wskazują, iż ok. 30 % roszczeń pacjentów skierowanych do szpitali związanych jest z zakażeniem bakterią gronkowca. Nosicielstwo bakterii gronkowca złocistego nie zawsze powoduje zakażenie, a samo nosicielstwo przebiega bezobjawowo. Bakteria gronkowca złocistego jest szczególnie niebezpieczna w przypadku spożycia jedzenia zakażonego bakterią, wówczas wytwarzają się niebezpieczne toksyny, których spożycie może powodować dla nas bardzo niekorzystne konsekwencje.

Objawy zakażenia gronkowcem złocistym

Zakażenie bakterią gronkowca złocistego może wywoływać bardzo różne objawy, które są zależne od umiejscowienia zakażenia. Niewielu z nas wie, iż powszechnie występująca ropna infekcja powieki oka potocznie zwana „jęczmieniem” jest skutkiem zakażenia gronkowcem. Inne przykłady objawów zakażenia to: czyraki, ropnie, liszaje, zapalenie sutka u kobiet karmiących. W niektórych przypadkach zakażenie gronkowcem złocistym może doprowadzić do zapalenia szpiku kostnego, płuc, a nawet do zapalenia opon mózgowych połączone z ropniami mózgu.

Zakażenie szpitalne Staphylococcus ureus

Niniejszy artykuł celowo skupia się na zakażeniu w szpitalu, gdyż to tam bakteria gronkowca złocistego jest jedną z najczęstszych w ogóle przyczyn zakażenia. Zakażenie gronkowcem złocistym następuje drogą kropelkową, przez kontakt pośredni bądź styczność z przedmiotami codziennego użytku. Zakażenie szpitalne jest tym łatwiejsze ponieważ wśród czynników sprzyjających zakażeniu gronkowcem są: obniżona odporność organizmu, przerwana ciągłość tkanek czy równoczesne występowanie innych schorzeń. Wszystkie powyższe okoliczności sprawiają, iż bakteria gronkowca złocistego ma idealne warunki do przenoszenia się właśnie w warunkach szpitalnych. Grupą szczególnie narażoną na zakażenie bakterią gronkowca złocistego są pacjenci po zabiegach chirurgicznych, dializowani oraz noworodki przebywające na oddziałach intensywnej terapii (np. wcześniaki). W warunkach szpitalnych najczęstszymi objawami zakażenia bakterią Staphylococcus ureus są:

zakażenia ran pooperacyjnych,
zapalenia płuc,
u chorych na których wykonano operacje wstawienia zastawki komorowej występuje zapalenie opon mózgowych.

Dodać należy, iż nosicielami bakterii gronkowca złocistego jest również personel szpitala i grupa ta obejmuje nie tylko lekarzy, pielęgniarki (chociaż są to przypadki najczęstsze i typowe), ale również personel sprzątający, ochroniarzy, osoby przygotowujące posiłki dla chorych. W tym miejscu warto poświęcić nieco więcej uwagi żywności przygotowywanej dla chorych w warunkach szpitalnych. Jak wskazano na początku niniejszego artykułu szczególnie niebezpieczne są toksyny jakie wytwarza bakteria Staphylococcus ureus w zakażonej żywności. Spożycie takiej żywności może doprowadzić do zatrucia naszego organizmu połączonego z wymiotami, biegunką, spadkiem ciśnienia krwi, wstrząsu, a nawet w skrajnych przypadkach do śmierci. Do najczęściej wymienianych produktów w których może dojść do zakażenia bakterią gronkowca złocistego należą: wędliny, potrawy mięsne, ciasta z kremem, przetwory mleczne na bazie mleka, produkty mrożone jak lody. Istotne jest, iż żywność zakażona bakterią gronkowca złocistego w żaden sposób nie wpływa na walory smakowe żywności, nie wydziela żadnego zapachu bądź nie zmienia koloru, konsystencji żywności.

Czy przysługują nam jakiekolwiek roszczenia w przypadku zakażenia gronkowcem złocistym w warunkach szpitalnych?

Tak, szpital z tytułu prowadzonej przez siebie działalności medycznej ponosi z tego tytułu określone ryzyko odpowiedzialności cywilnej. Zakażenie gronkowcem złocistym może być podstawą wypłaty dla osoby poszkodowanej (pacjenta) zadośćuczynienia, odszkodowania czy renty. Dla skuteczności powyższych roszczeń istotne jest spełnienie kilku przesłanek:

ustalenie, iż w trakcie pobytu w szpitalu doszło do zakażenia gronkowcem złocistym np. poprzez wykonanie zabiegu medycznego wiążącego się z możliwością zakażenia bakterią gronkowca,
wykazanie szkody na osobie (np. rozstrój zdrowia wywołany zakażeniem gronkowcem),
ustalenie adekwatnego (naturalnego, zwykłego i normalnego) związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem a powstałą szkodą,
ustalenie winy sprawcy szkody np. wykonanie zabiegu w warunkach niezdezynfekowania sali, narzędzi po poprzednim zabiegu.

Odpowiedzialność za zakażenie szpitalne bakterią gronkowca złocistego była przedmiotem orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2012 r. IV CSK 245/11, gdzie między innymi wskazano iż „w sprawach o naprawienie szkód medycznych wykazanie przez poszkodowanego pacjenta przesłanek odpowiedzialności zakładu opieki zdrowotnej jest - ze względu na właściwości wchodzących w grę procesów biologicznych - zadaniem ogromnie trudnym, a niekiedy wręcz niewykonalnym. Istnienie związku przyczynowego między zdarzeniem sprawczym a szkodą z reguły nie może być - gdy chodzi o zdrowie ludzkie - absolutnie pewne, gdyż związków zachodzących w dziedzinie medycyny nie da się sprowadzić do prostego wynikania jednego zjawiska z drugiego. Dlatego też wymaganie całkowitej pewności istnienia związku przyczynowego byłoby w znaczącej liczbie wypadków nierealne.’’

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie.

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zatrzymane prawo jazdy za alkohol

Błąd pomiaru alkomatu

Skrócenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów

Ile czeka się na rozpoznanie wniosku o blokadę alkoholową?

Co Sąd bierze pod uwagę w sprawie o blokadę alkoholową?

Dołącz do nas na Facebooku

TAGI

forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny