ZADOŚĆUCZYNIENIE ZA USZKODZENIE CIAŁA LUB WYWOŁANIE ROZSTROJU ZDROWIA

08 września 2017

Zgodnie z art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Natomiast art. 444 § 1 k.c. stanowi iż w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Zadośćuczynienie na podstawie art. 445 § 1 k.c. może być przyznane pokrzywdzonemu tylko w przypadku wyrządzenia mu krzywdy poprzez naruszenie wskazanych w nim dóbr osobistych.

Według Sądu Najwyższego uszkodzenie ciała to naruszenie ciągłości tkanek w postaci zranienia (zewnętrznego lub sięgającego w głąb ciała), którego istotą są pewne zmiany anatomiczne, mogące powodować także naruszenie czynności narządu ciała (np. narządu słuchu). Natomiast rozstrój zdrowia jest to naruszenie zasad funkcjonowania organizmu, mające postać pewnych zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, będących efektem uszkodzenia ciała lub mających charakter samoistny (np. na skutek zakażenia pacjenta wirusem HCV) (wyrok SN z 12 III 1975 r., II CR 18/75). Obie postacie szkody: uszkodzenie ciała i rozstrój zdrowia, mogą się przejawiać zarówno w cierpieniach fizycznych, jak i psychicznych.

Pod podjęciem rozstroju zdrowia, rozumie się również same cierpienia psychiczne, które nie mają związku z uszkodzeniem ciała, np. depresję, wstrząs psychiczny itp., nawet o charakterze przemijającym.

Szkodą na osobie może być nie tylko wywołanie nowego schorzenia, ale także istotne pogorszenie się istniejącego rozstroju zdrowia czy zaostrzenie cierpień fizycznych.

Jak słusznie stwierdził Sąd Najwyższy: uszkodzenie ciała, o którym mowa w art. 444 § 1 KC, obejmuje naruszenie integralności cielesnej, natomiast wywołanie rozstroju zdrowia, obejmuje wszelkie, chociażby przemijające, zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu. Dlatego przepis art. 445 § 1 KC może stanowić podstawę do żądania przez poszkodowanego pieniężnego zadośćuczynienia także w przypadku przemijających zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, jeżeli ich następstwem są cierpienia fizyczne i psychiczne poszkodowanego (wyrok SN z 19 XI 2008 r., sygn. akt III CSK 171/08).

Podmiotem uprawnionym do dochodzenia roszczenia na podstawie art. 445 k.c. § 1 k.c. jest pokrzywdzony wskutek uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, a więc wyłącznie osoba fizyczna. Odpowiedzialność może ponosić każdy podmiot stosunku cywilnoprawnego, jeżeli jest sprawcą naruszenia lub odpowiada za sprawcę.

Przyznanie zadośćuczynienia w związku z wyrządzeniem szkody na osobie nie jest uzależnione od wykazania, że powód doznał także szkody majątkowej.

Przepis art. 445 § 1 k.c. znajduje zastosowanie do szkody na osobie, której poszkodowany żąda naprawienia na podstawie reguł odpowiedzialności deliktowej. Pokrzywdzony nie może domagać się zadośćuczynienia za krzywdę, jeżeli szkoda na osobie jest skutkiem niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania.

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie.

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zatrzymane prawo jazdy za alkohol

Błąd pomiaru alkomatu

Skrócenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów

Ile czeka się na rozpoznanie wniosku o blokadę alkoholową?

Co Sąd bierze pod uwagę w sprawie o blokadę alkoholową?

Dołącz do nas na Facebooku

TAGI

forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny