forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny
TAGI
Dołącz do nas na Facebooku
POWIĄZANE ARTYKUŁY
Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie.
Jazda samochodem po zażyciu marihuany jest:
- przestępstwem prowadzenia samochodu pod wpływem środka odurzającego z art.178a § 1 k.k. - gdy zawarta w marihuanie substancja aktywna THC miała wpływ na zdolności psychomotoryczne kierowcy w stopniu odpowiadającym stanowi nietrzeźwości (a więc tak jak alkohol przy stężeniu powyżej 0,5 promila alkoholu we krwi),
albo
- wykroczeniem prowadzenia samochodu w stanie po użyciu środka odurzającego z art.87 par. 1 k.w. jeśli ujawniona w organizmie kierowcy substancja psychoaktywna THC miała niewielki wpływ na zdolność prowadzenia samochodu porównywalnie jak alkohol przy stężeniu do 0,5 promila.
Przestępstwo prowadzenia samochodu pod wpływem środka odurzającego z art. 178a § 1 k.k. jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności do 2 lat, a także zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od 3 do 15 lat.
Za wykroczenie prowadzenia samochodu w stanie po użyciu środka odurzającego z art. 87 § 1 k.w. Sąd może wymierzyć kierowcy karę aresztu albo grzywny oraz orzeka wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od 6 miesięcy do 3 lat.
Jak widać konsekwencje popełnienia przestępstwa kierowania samochodem pod wpływem marihuany są o wiele surowsze (zakaz prowadzenia pojazdów na minimum 3 lata) niż w razie popełnienia wykroczenia prowadzenia samochodu w stanie po użyciu marihuany (zakaz prowadzenia pojazdów od 6 miesięcy do 3 lat).
W jaki sposób ustalić czy kierowca znajdował się pod wpływem marihuany (a więc popełnił przestępstwo z art.178a § 1 k.k.) czy też prowadził samochód w stanie po użyciu marihuany (czyli popełnił wykroczenie z art.87 § 1 k.w.) ?
Decydujące znaczenie dla ustalenia czy kierowca popełnił przestępstwo prowadzenia samochodu pod wpływem narkotyków czy tez wykroczenie prowadzenia auta po użyciu środków odurzających ma wpływ zażytego narkotyku na zdolność kierowcy do prowadzenia samochodu.
Poniżej krótki przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w tym przedmiocie:
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2014 r. o sygn. akt II K 219/14 stwierdzono:
„W aktualnym stanie prawnym - wobec braku zdefiniowania stanu "pod wpływem środka odurzającego" oraz stanu "po użyciu środka podobnie działającego do alkoholu", którym posługuje się art. 87 § 1 k.w. - sąd, rozpoznając sprawę o przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione pod wpływem środka odurzającego, a więc także o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., każdorazowo musi ustalić, czy środek ten miał realny wpływ na sprawność psychomotoryczną kierującego pojazdem w stopniu podobnym, jak w sytuacji znajdowania się pod wpływem alkoholu. Zatem, w przypadku stwierdzenia tego środka w organizmie kierującego pojazdem mechanicznym konieczne będzie dokonywanie ustaleń dowodowych w zakresie zachowania się osoby badanej w chwili zdarzenia, często połączone z ekspertyzą biegłych.”
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2013 r. o sygn. akt IV K 136/13:
„1) W aktualnym stanie prawnym, sąd rozpoznający sprawę o przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione pod wpływem środka odurzającego, każdorazowo musi ustalić, czy środek ten miał realny wpływ na sprawność psychomotoryczną kierującego pojazdem w stopniu podobnym, jak w sytuacji znajdowania się pod wpływem alkoholu.
2) Elementy stanu faktycznego, wchodzące w skład ustawowych znamion przestępstwa, mogą być uznane za okoliczności mające wpływ na wymiar kary wyłącznie wtedy, gdy mają charakter stopniowalny.”
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2011 r. o sygn. akt V K 398/10
„Stan po użyciu środka podobnie działającego do alkoholu jest równoznaczny jedynie ze znajdowaniem się tego środka w organizmie. Natomiast jego użycie nie oznacza jeszcze realnego wpływu zażytego środka na zdolności psychomotoryczne kierowcy. Prowadząc ocenę zaburzeń zdolności psychomotorycznych wobec dysponowania tylko badaniem krwi wykazującym stan stężenia środka zbliżony do stężenia progowego, należy odwołać się do dowodów opisujących wygląd sprawcy, funkcjonowanie określonych jego organów oraz pozwalających na ustalenie sposobu jego zachowania.”
teza Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2007 r. o sygn. akt V KK 128/06
„Stanem pod wpływem środka odurzającego jest taki stan, który wywołuje - w zakresie oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy, zwłaszcza zakłócenia czynności psychomotorycznych - takie same skutki jak spożycie alkoholu powodujące stan nietrzeźwości. Od tego stanu odróżnia się stan po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu, a więc i środka odurzającego, który - w zakresie skutków jest równoważny stanowi po użyciu alkoholu. Stan taki jest znamieniem wykroczeń określonych w art. 86 § 2, 87 § 1 i 2 oraz 96 § 1 k.w. W świetle przeprowadzonych dowodów zarysowały się zatem dwie możliwości: albo sprawca znajdował się "pod wpływem" środka odurzającego, albo też był w stanie "po użyciu" takiego środka. Obydwie wersje były prawdopodobne, przy czym trzeba wyraźnie powiedzieć, że pierwsza ("pod wpływem") była prawdopodobniejsza. Niemniej i w takim układzie procesowym, gdy konkurowały ze sobą warianty o różnym stopniu prawdopodobieństwa, należało wybrać ten, który był dla sprawcy najkorzystniejszy. Do takiego postąpienia, czyli przyjęcia, że Robert K. był w czasie zdarzenia po użyciu środka odurzającego w postaci marihuany, obligowała reguła in dubio mitius, wynikająca wprost z zasady in dubio pro reo, o której mowa w art. 5 § 2 k.p.k.”
Z przytoczonych wyżej orzeczeń Sądu Najwyższego wynika, że w każdej sprawie sprawie kierowcy u którego zachodzi podejrzenie jazdy „pod wpływem” lub „po użyciu” środka odurzającego Sąd powinien ustalić, czy THC wykryte we krwi kierowcy miało wpływ na jego zdolności motoryczne, a jeśli tak, to czy to zaburzenie miało porównywalny stopień jak w przypadku przekroczenia 0,5 promila alkoholu we krwi. Ocena na podstawie materiału dowodowego, iż stężenie THC we krwi zatrzymanego kierowcy nie miało wpływu na jego zdolności psychomotoryczne obliguje Sąd do zastosowania kwalifikacji wykroczenia z art. 87 § 1 k.w.
Tylko w razie jednoznacznego udowodnienia, że wpływ THC na organizm kierowcy odpowiadał co najmniej stężeniu 0,5 promila alkoholu we krwi, Sąd powinien uznać kierowcę za winnego popełnienia przestępstwa prowadzenia samochodu pod wpływem środka odurzającego z art. 178a § 1 k.k.
Kilka uwag na temat specyfiki zażywania marihuany i stężeń Δ9-THC we krwi, które wywołuje:
Najpopularniejszą metodą zażywania ziela konopi indyjskiej jest palenie rozdrobnionego ziela, niekiedy zmieszanego z dodatkiem tytoniu. Taki sposób zażywania wywołuje efekt odurzenia po około 1,5 minuty i utrzymuje się od 3 do 4 godzin. Maksymalne stężenie Δ9-Tetrahydrokanabinolu (THC) we krwi może wynosić od 80 do 120 ng/ml i szybko spada, by po około godzinie czasu spaść do poziomu od 3 do 10 mg/ml we krwi.
Przyjmuje się, iż wpływ marihuany na zdolność prowadzenia pojazdów trwa od 2 do 4 godzin od zażycia, zaś największy wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów marihuana ma w pierwszych kilkudziesięciu minutach od zażycia.
Co do zasady przyjmuje się, iż stężenie we krwi kierowcy THC powyżej 2 ng/ml należy kwalifikować jako stan „pod wpływem” środka odurzającego, a więc przestępstwo z art.178 a par. 1 k.k. W takim przypadku obligatoryjne jest również orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na podstawie art. 42 § 2 k.k. na okres co najmniej 3 lat.
Przyjmuje się również, iż stężenie niższe niż 2 ng/ml we krwi oznacza co do zasady stan po użyciu środka odurzającego w rozumieniu art. 87 k.w. ponieważ mogło mieć wpływ na zdolności psychomotoryczne kierowcy, lecz nie musiało.
Należy jednak ostrożnie podchodzić do tego typu interpretacji, wiedza o narkotykach i ich wpływie na organizm ludzki jest znacznie gorzej rozbudowana w porównaniu do tej o alkoholu, nadto zawsze należy przyjmować niepewność interpretacyjną. Dla przykładu w jednej z opinii biegłych toksykologów spotkałem się ze stwierdzeniem, iż stan pod wpływem środka odurzającego w rozumieniu art. 178a §1 k.k. zaczyna się dopiero od stężenia THC powyżej 5 ng/ml we krwi. W mojej ocenie wydaje się zasadne aby w każdej sprawie kierowcy u którego zachodzi podejrzenie jazdy „pod wpływem” lub „po użyciu” środka odurzającego dokładnie badać przeprowadzone dowody w szczególności protokoły badań, gdyż to w nich może być zawarty opis zachowania osoby podejrzanej.
W przypadku wystąpienia niedających się usunąć wątpliwości co do wpływu zażytej marihuany na zdolności psychomotoryczne kierowcy winno się je stosownie do art 5 § 2 kodeksu karnego poczytywać na korzyść osoby podejrzanej. Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych co do wyników stężenia THC we krwi podejrzanego i braku dowodów świadczących o istotnym zakłóceniu czynności psychomotorycznych należy czyn zakwalifikować jako wykroczenie prowadzenia pojazdu po użyciu środka odurzającego z art. 87§1 kodeksu wykroczeń zagrożonego łagodniejszymi sankcjami karnymi w porównaniu do przestępstwa prowadzenia pojazdów pod wpływem środka odurzającego z art. 178a kodeksu karnego.
Kiedy jazda samochodem po marihuanie jest przestępstwem a kiedy wykroczeniem?
© Copyright 2021 | Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk
WARSZAWA
Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk
ul. Nowy Świat 47 lok. 4
00-042 Warszawa
biuro@adwokat-stelmaszczyk.pl
kom. 697 053 659
KONTAKT
POLECANE LINKI