DZIEDZICZENIE I ZBYCIE ROSZCZENIA O ZADOŚĆUCZYNIENIE

07 września 2017

Roszczenie o zadośćuczynienie za krzywdę jest pod pewnymi warunkami zbywalne i dziedziczne.

Powyższe oznacza, że sprawca szkody niemajątkowej nie zostanie zwolniony od odpowiedzialności pomimo śmierci poszkodowanego.

Nadal będzie on musiał ponieść negatywne konsekwencje swojego czynu. Jednak ustawodawca uznał za dopuszczalne przejście obydwu roszczeń na spadkobierców osoby poszkodowanej tylko w ściśle określonych wypadkach.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 445 § 3 k.c. roszczenie o zadośćuczynienie przechodzi na spadkobierców tylko wtedy, gdy zostało uznane na piśmie bądź gdy powództwo zostało wytoczone za życia poszkodowanego.

W związku z powyższym konieczne jest, aby roszczenia były wymagalne i zostały:

uznane na piśmie

lub

powództwo zostało wytoczone za życia poszkodowanego

Oznacza to więc, że w prawie polskim wprowadzone zostały bardzo ograniczone zasady zbywania roszczenia, ponieważ jest ono ściśle związane z osobą poszkodowanego.

Uznanie roszczenia jest jednostronnym oświadczeniem woli osoby odpowiedzialnej (dłużnika), które określa podstawę świadczenia i jego zakres. Obowiązek zachowania formy pisemnej zwykłej zastrzeżony został ad eventum, a więc niedochowanie formy nie oznacza nieważności uznania, jednakże pozbawia to oświadczenie woli skuteczności w zakresie dziedziczenia roszczenia o zadośćuczynienie, a więc spadkobiercy nie będą mogli wystąpić z powództwem o zadośćuczynienie.

Drugi przypadek, a mianowicie wytoczenie powództwa za życia poszkodowanego, zachodzi, jeżeli zmarły wytoczy powództwo i albo umrze w trakcie procesu, albo już po wydaniu prawomocnego wyroku.

Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy, przedmiotem dziedziczenia nie jest samo prawo do zadośćuczynienia, lecz konkretne roszczenie o kwotę objętą uznaniem lub dochodzoną w powództwie wytoczonym przed sądem przez poszkodowanego (Wyrok SN z dnia 25 marca 1975 r., II CR 53/75, niepubl. Zob. wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1972 r., II CR 57/72, OSNCP 1972, z.10, poz. 183). Spadkobiercy zmarłego zatem w trakcie trwania procesu nie mogą domagać się więcej niż ostatecznie żądał powód, także sąd nie może orzec ponad żądanie powoda ( Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 2010 r. sygn. akt I ACa 267/10, niepubl. ).

Prawomocne umorzenie postępowania w sprawie o zadośćuczynienie z art. 445 § 1 k.c. na skutek śmierci powoda nie stanowi przeszkody do wystąpienia spadkobierców zmarłego z powództwem o zadośćuczynienie na podstawie art. 445 § 3 k.c.

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie.

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zatrzymane prawo jazdy za alkohol

Błąd pomiaru alkomatu

Skrócenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów

Ile czeka się na rozpoznanie wniosku o blokadę alkoholową?

Co Sąd bierze pod uwagę w sprawie o blokadę alkoholową?

Dołącz do nas na Facebooku

TAGI

forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny