Czym jest zakażenie szpitalne?

19 grudnia 2017

W Polsce podstawowym aktem prawnym, w którym znajdziemy definicję zakażenia szpitalnego jest art. 2 pkt. 33 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zgodnie z jej tekstem:

zakażenie szpitalne – zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba:

a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania

albo

b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania.

Problem zakażeń szpitalnych jest zjawiskiem globalnie występującym, stąd i jego uniwersalna definicja Światowej Organizacji Zdrowia (WHO):

Zakażenie, które pojawiło się w wyniku leczenia w szpitalu lub w związku z pobytem w szpitalu, wtórne do stanu pacjenta sprzed hospitalizacji. Dotyczy zarówno pacjenta, jak i personelu. Aby zakażenie zakwalifikować jako szpitalne musi być spełniony warunek, iż wystąpiło 48 - 72 godzin od przyjęcia lub wypisania ze szpital. Okres wystąpienia zakażenia jest znacznie dłuższy w przypadku takich zakażeń jak HIV, gruźlica czy wirusy zapalenia wątroby na przykład HBV – od 2 tygodni do nawet kilku lat.

Powyższe ma kluczowe znaczenie w procesie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, gdzie należy uprawdopodobnić fakt zakażenia w danej placówce medycznej, zamiast udowodnienia, które jest znacznie utrudnione właśnie ze względu na długi okres rozwoju powyżej wskazanych wirusów w organizmie.

W przypadku niektórych zakażeń definicja jest inna, np.:

w przypadku zakażenia noworodka, jest to zakażenie szpitalne, które wystąpiło od 48 do 78 godzin od urodzenia przez matkę,
w przypadku zakażenia miejsca operowanego u pacjenta przyjmuje się, że jest to zakażenie szpitalne jeżeli wystąpiło w okresie miesiąca od wykonania zabiegu,
zakażenie towarzyszące wszczepianiu ciała obcego, za zakażenie szpitalne uważa się jeżeli wystąpiło w ciągu roku od zabiegu implantacji.

Wyżej wskazane definicje wykluczają zatem zakażenie szpitalne, jeżeli objawy wystąpiły zbyt wcześnie (nie minęło 48 godzin od momentu przyjęcia pacjenta).

Do zakażenie może dojść w wyniku kontaktów:

z innymi pacjentami
z personelem szpitalnym,
z personelem szpitalnym, który miał kontakt z innymi pacjentami,
z zakażonymi przedmiotami, narzędziami,
na skutek przebywania w nieodpowiednim środowisku np.: sala źle wentylowana, przepełniona.

Zakażenia szpitalne szerzą się drogę kropelkową, poprzez bezpośredni i pośredni kontakt, w drodze pokarmowej oraz w wyniku przerwania ciągłości tkanek.

Czynniki po stronie pacjenta sprzyjające zakażeniu:

wiek pacjenta: noworodki, wcześniaki oraz osoby starsze,
choroby współistniejące na przykład: cukrzyca, miażdżyca,
choroby upośledzające odporność na przykład: pacjenci dializowani,
pacjenci z urazami wielonarządowymi oraz po wcześniejszych pobytach szpitalnych;

Czynniki sprzyjające zakażeniu związane ze środowiskiem szpitalnym:

zbyt dużo pacjentów na oddziale,
inwazyjne procedury diagnostyczne i zabiegowe, w wyniku których na przykład dochodzi do przerwania ciągłości tkanek,
nieprzestrzeganie procedur sanitarnych przez personel medyczny.

Charakterystyczna jest odporność bakterii wywołujących zakażenia szpitalne na antybiotyki – ma to związek z powszechnością leczenia w warunkach szpitalnych przy ich użyciu, co znacznie utrudnia wyleczenie takich zakażeń.

Problem zakażeń szpitalnych występuje we wszystkich szpitalach, bez względu czy są to placówki publiczne lub prywatne. Na częstotliwość zakażeń wpływ mają warunki sanitarne danej placówki, rodzaj zabiegów wykonywanych w danej placówce oraz predyspozycje pacjentów. Najczęstszą drogą przenoszenia zakażeń są ręce personelu, zaś najczęstszą formą zakażeń jest zakażenie dróg moczowych (głównie po cewnikowaniu pęcherza), ran operacyjnych, zapalenia płuc (u chorych wentylowanych), zakażenia skóry i tkanek miękkich, posocznice (na przykład po długotrwałym cewnikowaniu dożylnym). Trzeba jasno podkreślić, iż nie da się całkowicie wyeliminować problemu zakażeń szpitalnych, można co najwyżej zminimalizować ryzyko poprzez odpowiednią organizację pracy danej placówki medycznej, regularne kontrole, wyjątkową dbałość o higienę i izolację pacjentów zakażonych.

Szpital z tytułu prowadzonej przez siebie działalności medycznej ponosi określone ryzyko odpowiedzialności cywilnej. Zakażenie szpitalne może być podstawą wypłaty dla osoby poszkodowanej (pacjenta) zadośćuczynienia, odszkodowania czy renty. Dla skuteczności powyższych roszczeń istotne jest spełnienie kilku warunków:

ustalenie, iż podczas pobytu w szpitalu miało miejsce zakażenie zakażenie np. poprzez wykonanie zabiegu medycznego wiążącego się z możliwością zakażenia wirusem,
wykazanie szkody na osobie (np. rozstrój zdrowia wywołany zakażeniem),
ustalenie adekwatnego (naturalnego, zwykłego i normalnego) związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem, a szkodą,
ustalenie winy sprawcy szkody np. przetoczenie krwi osoby będącej nosicielem wirusa, użycie narzędzi po poprzednim zabiegu bez sterylizacji.

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie.

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zatrzymane prawo jazdy za alkohol

Błąd pomiaru alkomatu

Skrócenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów

Ile czeka się na rozpoznanie wniosku o blokadę alkoholową?

Co Sąd bierze pod uwagę w sprawie o blokadę alkoholową?

Dołącz do nas na Facebooku

TAGI

forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny