forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny

TAGI

Dołącz do nas na Facebooku

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie. 

Pacjent ma prawo żądać dostępu do dokumentacji medycznej prowadzonej w jego sprawie. Ponadto dostęp do takiej dokumentacji może mieć przedstawiciel ustawowy pacjenta, a także osoba odpowiednio przez niego upoważniona.

Powyższe potwierdza ustawa z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a mianowicie art. 23 pkt. 1 tejże ustawy, który stanowi: „Pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych”.

Natomiast art. 26 wskazanej ustawy stanowi: „1. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. Osobą upoważnioną przez pacjenta będzie np. adwokat lub radca prawny posiadający pełnomocnictwo szczególne. Warto także zauważyć, że według pkt. 2 w/w artykułu, po śmierci pacjenta wgląd w jego dokumentację medyczną mają osoby odpowiednio przez niego upoważnione. Jednakże należy zaznaczyć, że upoważnienie to powinno nastąpić za życia pacjenta. „Po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za życia”.

Ponadto  dostęp do dokumentacji medycznej mają m. in. :

• Narodowy Fundusz Zdrowia;

• organy władzy publicznej;

• minister właściwy do spraw zdrowia;

• prokurator;

• lekarz sądowy.

Odmowa dostępu do dokumentacji medycznej może mieć miejsce wtedy, gdy wystąpi o to osoba nieuprawniona. Natomiast udostępnienie dokumentacji podmiotom i organom uprawnionym powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, a w przypadku, gdy takie udostępnienie nie jest możliwe - odmowa udostępnia wymaga odpowiedniego, pisemnego uzasadnienia.

Według art. 25 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Dokumentacja medyczna zawiera co najmniej:

1. oznaczenie pacjenta, pozwalające na ustalenie jego tożsamości:

a) nazwisko i imię (imiona),
b) datę urodzenia,
c) oznaczenie płci,
d) adres miejsca zamieszkania,
e) numer PESEL, jeżeli został nadany, w przypadku noworodka - numer PESEL matki, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL - rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
f) w przypadku gdy pacjentem jest osoba małoletnia, całkowicie ubezwłasnowolniona lub niezdolna do świadomego wyrażenia zgody - nazwisko i imię (imiona) przedstawiciela ustawowego oraz adres jego miejsca zamieszkania;

2. oznaczenie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ze wskazaniem komórki organizacyjnej, w której udzielono świadczeń zdrowotnych;
3. opis stanu zdrowia pacjenta lub udzielonych mu świadczeń zdrowotnych;
4. datę sporządzenia.

Dokumentacja medyczna jest przechowywana przez okres 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu. Od 20- letniego okresu przechowywania istnieją pewne wyjątki, które zostały określone w art. 29 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a mianowicie z wyjątkiem:

1. dokumentacji medycznej w przypadku zgonu pacjenta na skutek uszkodzenia ciała lub zatrucia, która jest przechowywana przez okres 30 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zgon;

2. zdjęć rentgenowskich przechowywanych poza dokumentacją medyczną pacjenta, które są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wykonano zdjęcie;

3. skierowań na badania lub zleceń lekarza, które są przechowywane przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym udzielono świadczenia będącego przedmiotem skierowania lub zlecenia;

4. dokumentacji medycznej dotyczącej dzieci do ukończenia 2. roku życia, która jest przechowywana przez okres 22 lat.

Dokumentacja medyczna udostępniana jest do wglądu m. in. w siedzibie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, a także poprzez sporządzanie jej wyciągów, odpisów, kopii lub wydruków. Za udostępnienie dokumentacji, np. poprzez sporządzenie jej odpisów, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych może pobierać opłatę.

W sytuacji, w której podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych odmawia udostępnienia dokumentacji medycznej, pomimo tego, że występuje o to osoba upoważniona, istnieje możliwość złożenia wniosku o wszczęcie postępowania wyjaśniającego przez Rzecznika Praw Pacjenta.

Możliwość złożenia takiego wniosku przewiduje art. 50 pkt. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który stanowi: „Rzecznik wszczyna postępowanie wyjaśniające, jeżeli poweźmie wiadomość co najmniej uprawdopodobniającą naruszenie praw pacjenta, obejmującą w szczególności:

1. oznaczenie wnioskodawcy;

2. oznaczenie pacjenta, którego praw sprawa dotyczy;

3. zwięzły opis stanu faktycznego”.

W związku z powyższym jeżeli decydujemy się złożyć wniosek o wszczęcie postępowania wyjaśniającego przez Rzecznika Praw Pacjenta musimy tylko uprawdopodobnić zaistnienie zdarzenia naruszającego prawa pacjenta. Następnie w wyniku powzięcia wiadomości Rzecznik wszczyna postępowanie prowadzące do ustalenia stanu faktycznego. Ponadto należy wskazać, że wniosek kierowany do Rzecznika Praw Pacjenta jest wolny od opłat.

Podsumowując należy podkreślić, iż pacjent, a także osoba odpowiednio przez niego upoważniona ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej. W przypadku odmowy wydania odpisów dokumentacji medycznej, np. upoważnionemu pełnomocnikowi, możliwe jest wystąpienie do Rzecznika Praw Pacjenta, w celu ochrony przysługujących pacjentowi praw.

© Copyright 2021 | Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk

WARSZAWA

Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk
ul. Nowy Świat 47 lok. 4

00-042 Warszawa
biuro@adwokat-stelmaszczyk.pl
kom. 697 053 659

• KANCELARIA ADWOKACKA Mariusz Stelmaszczyk

• NASZE PUBLIKACJE

• PORADY PRAWNE

KONTAKT

POLECANE LINKI

• REGULAMIN

• POLITYKA PRYWATNOŚCI

Projekty-Graficzne-Online.pl