forum prawne, porady prawne, blog prawny, blog prawniczy, porady prawne, online, poradnik prawny

TAGI

Dołącz do nas na Facebooku

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Zapewniamy, że adres e-mail, jaki podasz przy wysłaniu pytania lub komentarza do artykułu nie zostanie wyświetlony na stronie. 

Kwota zadośćuczynienia za doznaną krzywdę jest trudna do określenia, gdyż szkoda niemajątkowa nie podlega wycenie i nie może być wyrażona w pieniądzu. Przepisy kodeksu cywilnego nie przewidują żadnych konkretnych wytycznych, którymi należałoby się kierować przy wyznaczaniu wysokości zadośćuczynienia. Art. 445 i 448 k.c. wskazuje jedynie, że pokrzywdzony tytułem zadośćuczynienia może żądać „odpowiedniej sumy pieniężnej”, nie wyjaśniając jednak, co należy przez „odpowiedniość” rozumieć.

Z orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych wynika, że najczęściej branymi pod uwagę czynnikami, wpływającymi na wysokość zadośćuczynienia to:

• rodzaj doznanych cierpień;

• stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego wyrażający się w kalectwie, oszpeceniu, ograniczeniach ruchowych, ograniczeniach wykonywania czynności życia codziennego;

• długotrwałość choroby, cierpień, leczenia, rehabilitacji, bolesność zabiegów, dokonywane operacje, leczenie sanatoryjne, okres dochodzenia do względnej sprawności, przywrócenie prawidłowych funkcji organizmu;

• skutki uszczerbku w zdrowiu na przyszłość (np. niemożność wykonywania ulubionego zawodu, uprawiania sportów, pracy artystycznej, rozwijania swoich zainteresowań i pasji, zawarcia związku małżeńskiego, posiadania dzieci, utrata kontaktów towarzyskich, utrata możliwości chodzenia do teatru, kina, wyjazdu na wycieczki);

• szanse na przyszłość, związane np. z możliwością kontynuowania nauki, z wykonywaniem wyuczonego zawodu, życiem osobistym;

• poczucie nieprzydatności społecznej i bezradność życiowa powstałe na skutek zdarzenia, wywołującego obrażenia ciała;

• konieczność korzystania ze wsparcia innych, w tym najbliższych, przy prostych czynnościach życia codziennego – oraz szereg innych czynników podobnej natury do wyżej wskazanych;

• pozbawienie możliwości osobistego wychowywania dzieci i zajmowania się gospodarstwem domowym;

• wiek poszkodowanego;

• płeć poszkodowanego;

• poczucie bezradności życiowej, niekorzystne widoki i możliwości poszkodowanego w przyszłości;

• inne bardzo różnorodne czynniki mające u poszkodowanego wpływ na poczucie krzywdy uzależnione od konkretnego stanu faktycznego, których trzeba poszukiwać przy każdej indywidualnej sprawie szczególnie z uwzględnieniem wszelkich cech poszkodowanego, jak przykładowo jego pozycja czy wykonywany przed zdarzeniem zawód.

Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Przyznana suma nie może być jednocześnie nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy, ale powinna być „odpowiednia”, a wiec utrzymana w rozsądnych granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Decyzję co do tego, w jakiej wysokości powinno zostać przyznane poszkodowanemu zadośćuczynienie, po uwzględnieniu powyższych czynników, podejmuje Sąd prowadzący dane postępowanie. Zaś ciężar dowodu zaistnienia tych okoliczności spoczywa na powodzie.

© Copyright 2021 | Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk

WARSZAWA

Kancelaria Adwokacka Mariusz Stelmaszczyk
ul. Nowy Świat 47 lok. 4

00-042 Warszawa
biuro@adwokat-stelmaszczyk.pl
kom. 697 053 659

• KANCELARIA ADWOKACKA Mariusz Stelmaszczyk

• NASZE PUBLIKACJE

• PORADY PRAWNE

KONTAKT

POLECANE LINKI

• REGULAMIN

• POLITYKA PRYWATNOŚCI

Projekty-Graficzne-Online.pl